8. jun, 2021

Blackbird

Al een half jaar was ik niet meer in de bioscoop geweest. Mijn laatste bezoek was op 7 december 2020 en daarna gingen de deuren dicht. Sinds 5 juni zijn ze weer open en ik had meteen zin om te reserveren. Bij mijn laatste bezoeken had ik de trailer van “Blackbird” diverse keren voorbij zien komen en op mijn watchlist gezet, daarom was ik ook blij verrast dat film nu werd aangeboden. Naast de vele horrors, is gewoon niet mijn ding, was de keuze nog niet heel reuze, maar het begin was gemaakt.

Net voor vertrek realiseerde ik me dat ik eigenlijk niet wist of ik nu wel/ niet eten en drinken kon kopen. Bij mijn laatste bezoek was het verkooppunt gesloten en moest ik zelf wat meenemen. Het viel niet mee om duidelijkheid te verschaffen via het internet, maar uiteindelijk was het me duidelijk dat de verkooppunten weer open waren.
Met mijn mondkapje en een vest (het kan met de klimaatcontrole nog wel eens fris zijn in de zaal) ging ik op pad voor mijn eerste bioscoopbezoek van het jaar.

“Blackbird” is een drama met een lach en een traan. Susan Sarandon speelt weer geweldig. Zij heeft dat eeuwige onschuldige maar oh zo ondeugende in haar ogen, wat haar acteren zo leuk maakt om naar te kijken. Ik kan de zwarte humor, die vele malen in de film gebruikt wordt, erg waarderen, dat maakt een zwaar onderwerp als euthanasie dragelijker. Een tissue bij de hand is een aanrader, er zijn verschillende momenten waarbij ik die in ieder geval nodig heb gehad.

Een mooi begin van hopelijk weer vele biosbezoeken.