8. jun, 2021

Filmavondje

De bioscoop, in mijn tienerjaren een echt uitje, want bij ons op het dorp was er geen bios, daar moest je voor naar Eindhoven. En wel naar de Rembrandt. Toen had je ook nog een pauze, waarin je snel naar de wc moest, een peukie kon roken en dan aansluiten in de rij om nog een drankje of een zakje chips te halen voordat de 2e helft begon. Dik tapijt op de grond, rode fluwelen gordijnen voor de ramen en aan de wanden en de geur van rook en stof. Wat werd die biosbeleving anders toen Pathé geïntroduceerd werd in Nederland. Mijn eerste ervaring was in Scheveningen. Ik weet nog dat ik zwaar onder de indruk was van de grote bakken popcorn en de mega frisdrank bekers. En de gigantische zalen! Op z’n Amerikaans en dat voelde mega cool.

Jaren kwam ik nog maar af en toe in de bios. Met mijn meiden als er een bijzondere (kinder)film draaide. Tot mijn vriendin me vroeg om wat vaker met haar mee te gaan. Zij had een abonnement en een biosmaatje was wel zo gezellig. En zo ben ik sinds 10 augustus 2016 abonnee van de Pathé. Sindsdien heb ik 175 keer de bios bezocht. En niet alleen met mijn biosmaatje, ook met een groepje vriendinnen, mijn meiden, een date of gewoon alleen. In december vorig jaar gingen de bioscopen door Corona dicht dus moest ik mijn “wekelijkse” uitje even missen. Maar sinds deze maand mogen we weer en natuurlijk heb ik mijn eerste bezoek er alweer op zitten.

Toen ik gisteren zoals gewoonlijk incheckte via Facebook reageerde mijn nichtje (hoogstwaarschijnlijk met een licht sarcastische ondertoon) “Hè hè, eindelijk weer filmrecensie”. En toen dacht ik: “Waarom ook niet?”. In plaats van in te checken schrijf ik van iedere film een klein stukje wat ik ervan vond en wellicht maak ik anderen enthousiast voor een filmbezoek of behoed ik ze voor tijdsverspilling.