25. jun, 2022

Beestenboel

Je zult wel denken wat heeft deze titel nou weer te maken met mijn beugelproces. Nou dat ga ik je haarfijn uitleggen:

Vorige week vrijdag had ik een controleafspraak bij de Ortho. Ik keek er best een beetje tegenop. Ik had namelijk echt geen zin in gewroet in mijn mond. Nog te veel last van mijn slijmvliesontsteking en ook de elastiekjes zorgden voor gezwollen en pijnlijke wangen. Dus een van mijn eerste vragen was ben ik nu klaar met de elastiekjes? De assistente keek me wat voorzichtig aan, waarmee ik het antwoord al had, niet dus. Nou en hoe niet!!

Ik heb nog nooit zo liggen zweten in de stoel als die vrijdag, en dat kwam niet door de warmte. Draadjes eruit, moesten zelfs doorgeknipt worden om ze eruit te krijgen. Gelukkig alle overbodige stokjes er ook uit. Nieuwe draadjes erin, nieuwe powerchain eroverheen (deze wordt ook wel kettingelastiek genoemd. Dit is een doorlopende elastieken ketting die om meerdere brackets heen zit om de ruimte tussen de tanden te dichten), nieuwe stokjes op de functionele locaties plaatsen en dan de elastiekjes erin.

Ik heb een halve dierentuin in mijn mond:

• Een alpaca
• Een kangoeroe
• Een chipmunk
• Een pinguïn

Dat zal ik even verder verklaren. Elk elastiekje heeft een dierennaam gekregen, waarschijnlijk om het ongemak wat te verzachten. Nou ik kan je zeggen het heeft op mij geen verzachtend effect! Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel gevloekt als in de afgelopen week. En ik denk dat ik over 2 jaar nog steeds elastiekjes zal tegenkomen die door mijn badkamer zijn gevlogen en weet ik waar terecht zijn gekomen. Ik heb een hele handleiding meegekregen hoe ieder afzonderlijk dier geplaatst moet worden:

• De alpaca – deze had ik al zo goed als onder de knie, omdat deze plaatsing ook de voorgaande weken noodzakelijk was, van de rechter kies onder, naar de rechter hoektand boven – voor dag en nacht.
• De kangoeroe – dit is een heel gevecht, van linker achter kies boven, naar linker midden kies boven, naar linker midden kies onder, naar linker achter kies onder, in een soort vierkantje – voor de dag.
• De chipmunk – dit is een nog groter gevecht dan de kangoeroe, omdat het elastiek de helft kleiner is, maar deze moet wel in hetzelfde vierkantje als de kangoeroe – voor de nacht.
• De pinguïn – heel makkelijk aan te brengen, maar zit heel naar, snijd zo lekker in het puntje van mijn tong, van links boven hoektand, naar rechts onder hoektand – voor de nacht.

Ik kom handen, ruimte in mijn mond, licht en een niet gevoelige mond te kort. Wederom leve de Lidocaïne. Mijn ochtend- en avondritueel is hiermee weer een “stukje” langer dan het al was. Maar niet in de vorm van ontspanning, eerder inspanning en irritatie.

Het goede nieuws is dat de slijmvliesontsteking al een stuk minder pijnlijk is. En….. ik ben begonnen met het eten van vast voedsel. Opbouwen met heel zacht eten. Het eerste wat ik heb gegeten was een zacht broodje met geitenkaas en jam. Met hele kleine muizenhapjes en een hoop gesmak (ik was blij dat ik alleen thuis was, zodat ik ongeneerd geluiden kon maken) is het me gelukt het broodje in een uurtje op te eten. Het was erg onwennig. Ik weet gewoon echt niet meer hoe ik moet kauwen, het eten tussen mijn kiezen krijgen om het fijn te kauwen was al een heel gevecht, de coördinatie van mijn tong is ook van slag. Nu een paar dagen verder merk ik dat het steeds wat beter gaat.

Wel ben ik tot de ontdekking gekomen dat het rechter deel in mijn mond verminderd gevoel heeft. De rechter helft van mijn gehemelte lijkt gevoelloos. Ook de rechter achterkant van mijn tong, ik heb daar geen smaakwaarneming. En wanneer ik met de rechterhelft van mijn gebit kauw lijkt het net alsof ik op een spons kauw. Ik heb deze waarneming gedeeld via de mail met de kaakchirurg, ik ben nog in afwachting van een reactie.

Deze week heb ik ook weer volle dagen gewerkt. Bij thuiskomst moest ik wel steeds weer even opladen, door het doen van een powernap, soms van 1,5 uur. Dus in de avonden kwam er dan ook niet veel meer uit mijn handen. Maar er is vooruitgang en dat stemt me positief. Er komen wat drukke weken aan dus dat wordt een uitdaging, maar ik kan dat!