15. mei, 2022

Balloonhead

In de afgelopen dagen heb ik vooral genoten van de liefdevolle verzorging van mijn Smurf. Ook alle attenties, berichtjes, kaartjes, ballonnen en bloemen die zijn binnengekomen zijn hartverwarmend. Ik voel me een gezegend mens.

Van Pintooth, naar Bubbletongue en dan nu een Balloonhead. In mijn leven al veel metamorfoses doorgemaakt, maar nog nooit in zo’n recordtijd. Mijn gezicht is na de operatie gaan zwellen, vooral mijn lippen hebben het zwaar te verduren. De eerste dag dacht ik nog hmm niet verkeerd een beetje vollere lippen, vandaag denk ik alleen maar SLINK, SLINK ze staan namelijk op knappen. Ondanks het voortdurend vet houden hangen de velletjes eraan en omdat ik nog geen gevoel in mijn lippen heb blijf ik er wijselijk vanaf. Ik wil geen wondjes veroorzaken.

Vanaf het eerste moment is mijn gezicht gekoeld met cool packs en dat ben ik thuis ook blijven doen. Minikoelelementen in een washandje doen het ook heel goed. Die koelte aan je gezicht is gewoon heerlijk, maar ook een minder heftige zwelling is een groot voordeel. Ook ben ik niet zo blauw als dat ik had verwacht. Een beetje rond mijn kaaklijn en voornamelijk nu in mijn hals. Het lijkt erop dat de verkleuring al aan het zakken is. Wordt op sommige stukken zelfs al wat gelig.

De pijn is goed onder controle. Samen met Smurf hebben we een dagschema opgesteld waarin ik Ibuprofen afwissel met Paracetamol (een zwaardere dosering meegenomen uit Spanje door mijn Bestie). Mijn gezicht is vooral gevoelig, maar niet pijnlijk.

Mijn bed hebben we wat aangepast zodat ik niet helemaal plat lig. Gelukkig kan ik ook gewoon op mijn zij slapen, in het ziekenhuisbed was dat onmogelijk. De nachten zijn dan ook goed. Ik merk dat mijn energielevel heel laag is, na iedere kleine inspanning, denk bijvoorbeeld aan douchen, moet ik rusten en val ik zelfs een paar uur in slaap. Van het mooie zomerse weer ben ik nog niet aan het genieten, de warmte voelt niet prettig aan mijn gezicht, dus verblijf binnenshuis.

Door het missen van het gevoel in mijn lippen is eten (lees drinken) een uitdaging. Gelukkig kan ik prima drinken uit een glas, maar dat gaat veel gepaard met knoeien, slabbetjes hebben we bij de hand. Ook loop ik te pas en te onpas te kwijlen zonder dat ik het door heb, pas wanneer iets nat wordt en me realiseer dat ik zelf de veroorzaker ben. Heeft al menig hilarisch moment veroorzaakt.

Ik zie vooral het eten als de grootste uitdaging de komende weken. Tot nu toe smaken me de smoothies en soepjes nog. Goed blijven variëren zodat ik het niet zat wordt, want vloeibare voeding in de eerste 3 weken is noodzakelijk.

Morgen mijn eerste controle bij de kaakchirurg, ik ben benieuwd welke metamorfose dat weer met zich meebrengt.