Heerlijk avondje

Ja, ook dit jaar was het heerlijk avondje gekomen. Maar deze keer voor het eerst in mijn 40 jaar niet voor mij. Want ook dat hoort bij gescheiden leven, feestdagen worden verdeeld. En dit jaar waren mijn meiden dus niet bij mij.

Dat was wel een dingetje moet ik toegeven. Niet voor mijn meiden, want die zouden gewoon een te gekke avond hebben en geen tekort aan cadeautjes hoeven vrezen. Nee voor mezelf. Want ik hou zo van tradities en pakjesavond is er daar toch ook eentje van. Want de traditie die ik van thuis uit heb meegekregen, heb ik altijd met mijn eigen gezin voortgezet.

De avond startte dan met een uitgebreid diner. En het ene jaar was dat gourmetten en het andere jaar 3-gangen aan de hand van een gezamenlijk opgesteld diner. Wanneer de buikjes dan rond waren gingen de kinderen naar de slaapkamers gezellig Sinterklaasliedjes zingen. In mijn jeugd werd de zang op een gegeven moment begeleid door de platenspeler. Mijn meiden hebben YouTube. In de tussentijd ging ik (vroeger Mushka) even " de keuken opruimen" en als alles dan beneden " op orde" was dan zongen we uit volle borst met z'n allen.

Na het hele repertoire doorlopen te hebben ging de jongste dan beneden spieken of de Pieten ons huisje niet voorbij waren gegaan. En dan was het natuurlijk uitpakken geblazen en pepernoten, boterletter en nog veel meer zoetigheid eten, tot je er misselijk van was.

En als alle pakjes dan waren uitgepakt, gingen we de straat op en gilden heel hard: " DANK JE WEL SINTERKLAAS EN ZWARTE PIET!"

Dit jaar dus niet. Dit jaar heb ik een heerlijke avond doorgebracht in de bios met mijn lieve vrienden. En volgend jaar zetten we de traditie gewoon voort, want een jaartje overslaan hoeft niet te betekenen dat je tradities moet laten varen. Nee, tradities zijn er om in ere te houden.