Burendag

Zo'n ruim 3 weken geleden kwamen de buurtmama's gezellig bij elkaar met als doel in gesprek te komen met de gemeente om de buurtspeeltuin een opfrisbeurt te geven. Helaas konden niet alle buurtmama's erbij aanwezig zijn of moet ik zeggen gelukkig? Want al snel werd het een enorm kippenhok en werd er onsamenhangend gediscussieerd, vlogen de ideeën door de kamer en werd er ondertussen ook nog met grote regelmaat afgeweken van het oorspronkelijke onderwerp waarvoor we bij elkaar waren gekomen.

Een van die onderwerpen was de Burendag. Burendag is een initiatief van Douwe Egberts en het Oranje Fonds. Het is een jaarlijks terugkerend feest dat je samen viert met je buren en de buurt op de 4e zaterdag in september. Het is een dag waarop je gezellig samen komt en waarbij veel mensen iets goeds doen voor elkaar en de buurt. Een moment om elkaar eens te ontmoeten en te leren kennen. Dit jaar viel Burendag op 24 september. Dus veler reactie was: veel te kort dag. Maar een van de buurtmama's was ervan overtuigd dat als we het maar klein houden het heus wel mogelijk is om het in 3 weken voor elkaar te boksen. Zeker met een beetje hulp van de gemeente en Sport & Welzijn, die ook bij het overleg aanwezig waren. En uiteraard met wat hulp van de overige buurtmama's.

Dus het buurtspeeltuinoverleg eindigde in een takenverdeling onder 3 buurtmama's met betrekking tot de Burendag. En een van die buurtmama's was ik. Mijn taak was om de flyers te maken. Ons gemeentecontact zou uitzoeken om hoeveel huizen het gaat in onze buurt, zodat ik voldoende flyers zou printen. Twee dagen na het overleg ontvang ik een App van organisatiemama, dat ze helaas de 24e moet werken en de organisatie daarmee graag zou willen overdragen aan mij. Dat zag ik niet zitten. Aangezien mijn leven al redelijk vol zit en het toch echt erg kort dag is, lijk ik niet de geschikte persoon om dit op me te nemen. Hoe leuk ik het ook vind om evenementen te organiseren en uitdagingen aan te gaan. Gelukkig heb ik tijdens het overleg goed om me heen gekeken en onthouden dat een van de buurtmama's, die ik die avond voor het eerst ontmoette terwijl ze 4 deuren verder woont, graag betrokken wilde zijn bij de organisatie. Dus rollen opnieuw verdeeld en nu waren het er nog maar 2.

Een paar extra taken op me nemen moest geen probleem zijn. Een overleg met organisatiemama2 gepland om het een en ander even goed af te stemmen. Gemeentecontact ook uitgenodigd om de mogelijkheden te bespreken en ook hier weer taken te verdelen. Mijn takenlijstje werd alweer wat langer. Maar ook nog steeds te overzien. Als doorgewinterde notulist een verslag gemaakt van wat er besproken is, eerste voorstel van de flyer en ook nog een goed gejatte poster naar het organisatieteam gestuurd en zo begon het al ergens op te lijken.

Twee weken voor de grote dag nog een overleg om de puntjes op de i te zetten. En hierbij besloten het maar heel eenvoudig te houden. Koffie, thee en sap. Een springkussen voor de kids. Alles bij de speeltuin. Wat statafels. Een tent mocht het regenen. Een lange tafel voor het drinken. En we zouden bij het uitdelen van de flyers de buren verzoeken wat lekkers mee te nemen. Eerst maar eens kijken of er voldoende animo zal zijn en dan pakken we het volgend jaar wat groter aan.

Daar ging ik dan op pad met de flyers, organisatiemama2 zou later aansluiten omdat haar partner nog niet thuis was en ze de kinderen niet alleen thuis kon laten. Ik had me voorgenomen overal aan te bellen en iedereen persoonlijk uit te nodigen. Voor het donker zou ik toch 150 huizen moeten kunnen afwerken, ik had zo'n 2,5 uur de tijd. Fout.... Bij iedere deur die open werd gedaan stelde ik me voor en vertelde kort en krachtig wat ik kwam doen, om vervolgens de flyer te overhandigen. De meeste buren lachten vriendelijk, bedankten zich voor de uitnodiging, reageerden enthousiast over het initiatief, zouden kijken of ze nog geen andere plannen hadden en we wensten elkaar een prettige avond. Maar sommige buren waren zo enthousiast dat er nog net geen stoelen en een kopje koffie bij werden gehaald. Reuze gezellig natuurlijk en ook hoopgevend voor de Burendag, maar mijn planning raakte enorm in de war. En daarbij kwam dat organisatiemama2 wel erg lang op zich liet wachten.

Na 2,5 uur begon het te schemeren, was mijn keel uitgedroogd van al het praten, hadden mijn voeten geen zin meer om een stap te zetten en oh ja, ik moest ook nog mijn koffers inpakken voor een weekendje weg (die verhalen komen later). Dus met de restant stapel flyers naar organisatiemama2 met het verzoek de laatste straat de volgende dag te doen, want dat ging me echt niet meer lukken.

Een paar dagen voor de grote dag toch nog maar even App contact met organisatiemama2 over de planning van zaterdag. Hoe laat zouden alle spullen afgeleverd worden bijvoorbeeld? Hoe gingen we het doen met de versiering? Over het aflevertijdstip kon nog geen concreet antwoord worden gegeven, ze zouden nog contact met haar opnemen. Okay, ik zou toch net even wat meer duidelijkheid willen, maar goed.. let it go, let it go... zing ik mezelf toe, dat behoorde namelijk niet tot mijn taken. En de versiering konden we dan doen zodra alles klaar stond.

En gisteren was dan de grote dag. 's Ochtends nog even verse spullen gehaald voor mijn lekkere bijdrage en nog wat snoepgoed voor de kids op veler buurtmama's verzoek. En daar staat dan plotseling een vrachtwagen in de wijk. Organisatiemama2 staat voor de deur of ik mee wil kijken waar alles neergezet moet worden. Prima, samen even de indeling bepaald en dan weer snel terug naar mijn hapjes. Om 11.00 kwam Kabouter met mijn ex, want ik had Kabouter beloofd dat ze mee mocht helpen met de versiering. App naar de buurtmama's gestuurd of er nog anderen zin hadden om te komen versieren en daar ging ik dan richting speeltuin, met ballonnen, slingers, plakband, touw en een schaar. Onderweg kwam ik een van de buurtmama's tegen die enthousiast aansloot bij versierteam. Nou dat begon er al aardig op te lijken. Nu maar hopen dat de opkomst goed zal zijn. Aan het weer zou het niet liggen, dat was ons goed gezind.

En nu ik hier zo zit te schrijven kan ik heel tevreden zijn over gisteren. De eerste Burendag ooit georganiseerd in West. Enthousiaste buren. Vele kwamen met lekkers aan. De kinderen amuseerden zich super op het springkussen. Mijn taak als ordehandhaverspringkussen ging me goed af samen met een van de buurtmama's die dat ook heel goed kan. Zelfs de wethouder kwam een handje schudden. En na vele complimenten van de buurtbewoners was ik best een beetje trots.

Ik zit nu al vol met ideeën voor volgend jaar. Uiteraard beginnen we dan veel eerder. Zorgen we ervoor dat het organisatieteam een stuk groter is. Via de gemeente, Sport & Welzijn, Wijk idee Team en de woningbouw alle mogelijkheden inventariseren. En ....ho stop die rol wil ik mezelf helemaal niet toebedelen. Ik hou het wel weer bij de flyers en de posters. En ja, volgend jaar zonder schrijffouten, want dan hebben we immers langer de tijd.

Meest recente reacties

15.08 | 06:12

Wat heftig allemaal Linda 😔 hoop echt snel op beterschap. Sterkte. Liefs

14.08 | 00:10

Ach lieverd, wat een gezeik allemaal. Had zo gehoopt dat je nu positief nieuws had. Ik leef echt met je mee. Ineens gezwollen lippen of wangen of jukbeenderen heb ik ook. Oorzaak onbekend.

13.08 | 23:25

🥺🥺🥺sterkte wauw 😯

25.06 | 14:04

Jij kan dat zeker !! 😘

Deel deze pagina