Automonteurtje

Zoals ik al een keer eerder zei, geniet ik van de vrijheid die het hebben van een eigen auto heeft. En ik doe mijn best om Juwel zo goed mogelijk te behandelen. Ik wil immers dat hij mij daar brengt waar ik naartoe wil, zonder horten of stoten. Toch is Juwel niet meer de jongste en het kan dan natuurlijk gebeuren dat er wat slijtage plaatsvindt.

Zo ook afgelopen week toen ik bij mijn werk aangekomen mijn raam niet meer dicht kreeg. Gelukkig was het goed weer en staat Juwel op het terrein van het bedrijf, dus kon ik gewoon mijn uren maken en meteen een afspraak maken bij de garage.

Maar ja waar? Mijn vaste adresje zit in Deurne en om daar nu helemaal naar toe te rijden met een raam dat niet dicht gaat is geen optie. Dus via het internet op zoek naar een garage dicht bij huis. Gelukkig staan er bij de meeste websites ook recensies, dus die kon ik dan vergelijken en daarop mijn keuze af laten hangen. Zo gezegd zo gedaan. Garage gebeld en een afspraak gemaakt direct na mijn werk.

Daar aangekomen wordt ik te woord gestaan door een heel vriendelijke man, die mij een lieverd vindt, want ja zo noemt hij mij en me zelfs nog aanbiedt me ergens naar toe te brengen. Gelukkig heb ik twee gezonde benen, heb ik van mijn ouders geleerd niet bij vreemde mannen in de auto te stappen en was het ook nog eens lekker weer. 
Dus deze lieverd ging te voet op pad. Na een kwartier ging mijn telefoon, de vriendelijke automonteur die me vertelde wat de kosten zouden zijn en of ze de reparatie konden uitvoeren. Mijn gezonde benen begaven het bijna bij het horen van het bedrag, maar ja niet repareren was geen optie, het zou die avond gaan regenen en met een open raam Juwel aan de straat zetten is vragen om nog meer ellende. Dus na akkoord te hebben gegeven, ging ik verder op pad richting huis.

De volgende dag kon ik de auto tussen 9.00 - 14.00 uur ophalen. Tijd genoeg, dus eerst relaxed ontbijten. Rustig aan douchen. Kabouters haren kammen en vastzetten. Samen op ons gemakkie naar het winkelcentrum lopen in gezelschap van mijn lieve vriendinnetje. Lekker even shoppen. En dan op naar Juwel.

Rond 13.00 uur liepen we de straat van de garage in en vanaf een afstand zag ik hem al staan. Met een gesloten raam, dus dat is goed gegaan. De lieve automonteur begroette ons met een brede glimlach. En Kabouter werd ook lieverd genoemd. Tijd om af te rekenen en de sleutel te overhandigen. Deze twee lieverds kregen een handkus van de lieve automonteur en stapten vervolgens de auto in. Even checken natuurlijk hoe mooi en geleidelijk het raam open en dicht zou gaan.

Tja helaas.....Een tenenkrommend geluid kwam er uit Juwels deur bij het laten zakken en dichtdoen van het raam. Daar werd deze lieverd natuurlijk niet zo blij van. Dus hup beide lieverds weer uit de auto naar de lieve automonteur om te vragen hoe het kan dat niemand dit gehoord heeft en dat het niet acceptabel is de auto zo mee te geven na een reparatie van een aanzienlijk bedrag. 

De nu iets minder blij kijkende automonteur liep mee naar de auto om het geluid ook even te beluisteren en gaf aan dat er vandaag niets meer aan gedaan kon worden. Maar er zit uiteraard garantie op en ik moest het maar even een week aan kijken, misschien moest hij nog even soepel lopen.

Op dat punt heb ik even heel diep in- en uit geademd, ook nog even tot tien geteld en op een overdreven lieve manier aangegeven dat ik maandag zou bellen voor het maken van een nieuwe afspraak. Ik heb de auto immers nodig en het raam ging dicht. Prettig weekend!!!

Maandag heb ik in mijn agenda gekeken om te zien wat voor afspraken ik die week gepland had staan, zowel prive als op mijn werk en na te hebben afgestemd met de manager besloten om woensdag thuis te werken, dan kon ik ook meteen mijn Juwel wegbrengen.

Automonteurtje gebeld en aangegeven dat ik woensdag de auto kom brengen, zodat het raam in orde kon worden gemaakt. En hoe voorspelbaar, woensdag was moeilijk, moeilijk. Maar deze lieverd liet zich niet van de wijs brengen. Woensdag was mijn enige mogelijkheid ik zou de auto al vroeg brengen en dan net voor sluitingstijd weer ophalen, dan hadden ze de heeeeeeele dag de tijd om ernaar te kijken. Met wat zuchten en kreunen ging automonteurtje akkoord.

Zo gezegd, zo gedaan en om 16.00 uur gaat mijn telefoon dat Juwel klaar staat. En deze keer was ik tevreden. Het raam ging geleidelijk open en dicht, zonder vreemde geluiden of haperingen. Zoals het hoort. Ik bedankte me bij automonteurtje, die me nu mevrouw noemde en mijn hand schudde. Zou ook kunnen komen doordat de vader van Kaboutertje mij naar de garage gebracht had.

Een volgende keer laat ik me in ieder geval niet meer leiden door recensies op het internet. Maar ga ik even rondbellen bij kennissen die me tips kunnen geven voor de juiste garage. En dit automonteurtje ziet mij niet meer terug. Tenzij er uiteraard binnen de garantietermijn nog gekke dingen gebeuren met mijn raam, maar daar ga ik maar niet vanuit.