Vakantiestress

Ik snap dus helemaal niets van mensen die het zo heerlijk vinden om op vakantie te gaan. Het enige wat er dan bij mij weken door mijn hoofd gaat: " Als ik maar niets vergeet, als ik alles maar goed geregeld heb, als ik maar overal de controle over bewaar". Met andere woorden, ja, ik heb heel veel last van vakantiestress.

Vertel me nou eens even wat er zo leuk is aan lijstjes maken waar je weken voorafgaand aan je vakantie mee start, met de bedoeling niets te vergeten? Gebeurt het dan alleen mij dat zo'n lijstje een week voordat je vertrekt opeens spoorloos verdwenen is? Of dat je tot het eind het gevoel houdt dat dat lijstje nog steeds niet compleet is?

En dan het samen organiseren van zo'n reis. Vinden jullie het dan niet moeilijk om taken te verdelen en dan steeds dat knagende gevoel van: "als dat bij die anderen maar goed gaat". Als ze maar niets over het hoofd zien. Want wie moet het oplossen wanneer dat wel het geval is? Ikke!!

Bij mij was het dit jaar weer niet anders dan voorgaande jaren. In januari hadden we de vakantie al geboekt, dus nog verre van stressvol. Regelmatig samen gezeten om te kijken wat er allemaal te doen is in de buurt van ons vakantieverblijf op Camping Kinzigtal Steinach im Schwarzwald Deutschland. Zeer veel mogelijkheden voor allerlei weertypen, dus ook dat verliep zonder stress.

Maar dan was het zover. De week voor vertrek.

De laatste wasjes, zodat iedereen toch nog haar lievelings-shirt of -broekje mee kon nemen, als alles maar op tijd droog is, stressfactor.

Dan de inkopen bij de drogist. Poppetje was zo lief geweest om bij haar werk een hele berg spullen aan te schaffen die op het reeds bekende lijstje stonden. Ze vergat alleen vooraf te informeren wat er nog gekocht moest worden en wat ik reeds op voorraad had, zonde van het geld, maar zeker lief bedoeld, stressfactor.

Dan koffers inpakken. Het scheelt natuurlijk dat Poppetje haar eigen koffer inpakt, daar had ik totaal geen stress over, bedankt Pop. Maar de koffers van Kabouter en mij waren natuurlijk een ander verhaal. Niet te veel meenemen, maar ook niet te weinig, voor alle weertypen en alle activiteitssoorten. En dan moet het ook nog in de koffers passen, want de inhoud van mijn kofferbak is helaas niet oneindig. Stressfactor.

Boodschappen doen. Wat eten we tijdens de reis, wat is handig om zeker bij aankomst bij ons te hebben als eenvoudige maaltijd, welke spullen hebben we tijdens ons verblijf nodig vanaf het moment dat we de stacaravan instappen? Wat past er in de koelbox die een plaatsje krijgt op de achterbank (oh ja, op tijd de koelelementen in de vriezer leggen). Stressfactor.

Huis schoon maken. Het klinkt misschien stom, maar hiervan weet ik zeker dat ik er niet alleen voorsta onder ons vrouwen, maar mijn huis moet schoon zijn wanneer we vertrekken. Niets zo lekker wanneer je na de vakantie thuiskomt in een schoon huis. Het lastige is alleen dat Kabouter heel veel vriendjes en vriendinnetjes in de buurt heeft. Is natuurlijk super gezellig, maar niet op de dag dat ik mijn huis schoon wil hebben voor vertrek. Dus lijk ik wel een politieagent die kinderen uit een afgeschermd huis moet weren. En Poppetje had het geniale idee om 's avonds nog wat vrienden uit te nodigen, omdat ze hen natuurlijk 2 weken moest missen. Gelukkig wel in de tuin, maar alsnog stressfactor.

En als finale klapper op de dag voor vertrek, komt Poppetje even bij mij informeren of ik haar portemonnee misschien heb gezien, waar ze haar vakantiegeld, id-kaart, pinpas en ziekenfondspas in heeft zitten. STRESSFACTOR in het kwadraat.

Op dat moment wordt het me dan ook allemaal te veel. Dan ben ik ervan overtuigd dat deze vakantie gedoemd is te mislukken, omdat alles misgaat. Tijd om het af te blazen en lekker thuis te blijven.

En nu ik dit zo van me af schrijf kijk ik terug op de vakantie. Alle kleding was op tijd droog en alles paste netjes in de koffers. De spullen die Poppetje had gekocht kwamen goed van pas, er zaten zelfs spulletjes tussen waar ik niet aan had gedacht. Alle boodschappen pasten in de koelbox en de tas die op de grond bij de achterbank kon staan. Het huis was opgeruimd zodra de bagage in de auto stond. Alle bagage paste in de kofferbak. En de portemonnee van Poppetje had ze op haar werk laten liggen. Dus nadat we die hadden opgehaald kon de reis beginnen. Wel een uurtje later dan gepland, maar we hebben toch geen haast...ontspan we hebben namelijk vakantie. 

En wat hebben we een heerlijke vakantie gehad. Fantastische camping, mooie omgeving, gezellige mensen, lekker eten, mooi weer en vooral veel gelachen. We hebben nog dagelijks napret.

Het is dan nog geen oud en nieuw, maar bij deze alvast een goed voornemen voor volgend jaar, geen vakantiestress meer. Want voorpret is het begin van je vakantie. Een mooie opening naar ontspannen, gezellige dagen met mijn meiden. En omdat achteraf gezien alle stress altijd voor niets is geweest... hoe nutteloos is dat dan?! KEEP CALM it's summer vacation!

Meest recente reacties

15.08 | 06:12

Wat heftig allemaal Linda 😔 hoop echt snel op beterschap. Sterkte. Liefs

14.08 | 00:10

Ach lieverd, wat een gezeik allemaal. Had zo gehoopt dat je nu positief nieuws had. Ik leef echt met je mee. Ineens gezwollen lippen of wangen of jukbeenderen heb ik ook. Oorzaak onbekend.

13.08 | 23:25

🥺🥺🥺sterkte wauw 😯

25.06 | 14:04

Jij kan dat zeker !! 😘

Deel deze pagina